وقتی غذایی مسموم و آلوده است تهدیدی است

برای سلامتی .فرقی

نمی کند که آشکارا خورده باشد

 یا پنهانی ، عمدی باشد

 یا اشتباهی چه اجباری باشد

 چه اختیاری ، به هر حال تاثیر

 زیان بار خود را دارد .

زشت ، زشت است چه پنهان و چه آشکار.

گناه هم بر روح شخص اخلاق جامعه ، تاثیرمنفی می گذارد.

و این « بیماری اخلاقی »

 سلامت جامعه را تهدید می کند .

اگر دیگران بفهمند « آبرو» می رود.

اگر خدا بفهمد « که می داند و می فهمد »

 آبروریزی و رسوایی بیشتر می شود.

مگر مصرف غذاهای فاسد و داروی اشتباهی ، دور از چشم پزشک و پرستار

از عوارض و پیامدهای آن می کاهد ؟

آنان که به خاطر شرم از دیگران از « خلاف »پرهیز می کنند

چرا در تنهایی و پنهانی از « خدا »

 و « خود » حیا نمی کنند ؟

اگر آبرو هم نرود ، دل تیره می شود و عاقبت انسان نیز تباه می گردد.

خداوند ، نهان ها را هم می داند و در خلوت ما هم حضور دارد

 و از دل ما با خبر است .

آنکه از « روز محاکمه » می ترسد باید از « خلاف پنهانی » نیز هم بپرهیزد !

موسسه فرهنگی پژوهشی پیروان ولایت

پایگاه پیروان ولایت فقیه

www.peyrovanevelayat.parsiblog.com